Zdalne I/O - EXRC

Możesz używać zdalnych I/O w swojej aplikacji za pomocą adaptera EX-RC1 lub modułu EXF-RC15, korzystając z plików, które są przenoszone między VisiLogic a UniLogic.

Adapter EX-RC1 umożliwia rozproszenie modułów rozszerzeń I/O w całym systemie. Adapter komunikuje się z urządzeniami UniStream poprzez CANbus za pomocą protokołu UniCAN firmy Unitronics, działając jako urządzenie podrzędne w tej sieci. Projekt może obejmować maksymalnie 8 adapterów EX-RC1, z których każdy może być połączony z maksymalnie 8 modułami rozszerzeń I/O.

EXF-RC15 to samodzielny moduł z szybkimi I/O. Oferuje 9 wejść cyfrowych, 4 wyjścia tranzystorowe oraz 2 wyjścia przekaźnikowe. Trzy z wejść mogą być konfigurowane jako liczniki szybkie/enkodery wałów zarówno poprzez połączenia jak i oprogramowanie. Cztery wyjścia tranzystorowe mogą funkcjonować jako wyjścia PWM/PTO o wysokiej prędkości.

Możesz komunikować się dwoma rodzajami danych między UniStream a adapterem EX-RC1.

• Dane I/O: do/z modułów podłączonych do adaptera.
• Ogólny bufor danych: Wybierz tę opcję, aby wysyłać/odbierać wektor danych długości 16 rejestrów. Te wektory są częścią struktury danych, którą UniLogic tworzy dla każdego adaptera zawartego w projekcie.

Struktury zawierające dane są pokazane na obrazie po prawej stronie.

Uwaga

Ustaw identyczną szybkość transmisji (baud rate) w obu projektach:

• Adapter: Zainicjuj port CANbus przez Com > Com Init, ustaw UniCAN. Wybór UniCAN umożliwia ustawienie szybkości transmisji.
• UniLogic: Wejdź do Solution Explorer > PLC Communications > Physical > CANbus. Otwórz Baud Rate w oknie Właściwości.

Upewnij się, że numery ID PLC na CANbus są takie same:

• Adapter: Numer ID jest ustawiany przez przełącznik DIP, zgodnie z opisaną metodą w temacie Zdalne I/O pliku pomocy VisiLogic.
• UniLogic: Wejdź do Solution Explorer > Hardware Configuration > Remote I/O i ustaw ID w oknie Właściwości.

Krok 1: Eksportuj pliki zmiennych EX-RC1, EXF-RC15 z VisiLogic

Przykłady poniżej używają EX-RC1. Zauważ, że EXF-RC15 to moduł samodzielny z szybkimi I/O. Zasady eksportu są takie same.

1. Pobierz najnowszą wersję VisiLogic ze strony producenta.
2. Utwórz swoją aplikację EX-RC1 w VisiLogic, włączając Konfigurację sprzętową.
   
   
   
   
3. W Konfiguracji sprzętowej kliknij prawym przycisk na EX-RC1, a następnie kliknij opcję Eksportuj.
   
   
   
   
4. Zapisz wynikowy plik .ulri.

Krok 2: Projekt UniLogic

1. Wybierz Zdalne I/O w drzewku projektu, a następnie kliknij Dodaj nowy tag RIO-RC.
   
   
   
   
2. W oknie Właściwości kliknij, aby zaimportować plik VisiLogic .ulri.
   
   
   
   
3. VisiLogic importuje konfigurację EX-RC1, w tym opisy tagów, do projektu.

Krok 3: Mapowanie struktur danych w VisiLogic

1. Eksportuj strukturę danych, klikając Właściwości > Export Structs VisiLogic i zapisz plik .ulri.

Zauważ, że Eksport tworzy dwa foldery, jeden dla Wejść i jeden dla Wyjść.

2. W projekcie VisiLogic, w aplikacji drabinkowej, umieść funkcję Vector > Struct, a następnie kliknij Importuj strukturę z pliku. Przejdź do pliku Inputs.
   
   
   
   
3. Po imporcie zobaczysz adresy danych. Upewnij się, że musisz skompilować funkcję, aby aktywować przycisk OK.
   
   
   
   
4. Powtórz proces importu dla struktury danych Wyjść.

W aplikacji VisiLogic, sprawdź, czy w funkcji UniCAN Send używanej do wysyłania danych do UniStream:

• Adres początkowy źródła odpowiada adresowi początkowemu w funkcji Struct.
• Adres docelowy odpowiada adresowi początkowemu w funkcji Struct.
  Pamiętaj, że oba te parametry muszą wskazywać na ten sam MI; jednakże parametr #5 jest rzeczywiście Adresem docelowym początkowym. Jest to pokazane na następującym obrazie, gdzie zarówno źródło jak i cel, odnoszą się do MI1016.
• Długość to liczba MI w wektorze; upewnij się, że długość wektora jest wystarczająca, aby pomieścić wszystkie wymagane dane z EXRC1 do UniStream.

Gdy wybierzesz opcję Use General Buffer, UniStream wyśle zawartość ogólnego bufora do adaptera EX-RC1.

1. Jeśli wysyłasz dane ogólnego bufora, upewnij się, że wybrano opcję Użycie ogólnego bufora w oknie Właściwości.
2. Uwzględnij zmiany w funkcji UniCAN send, która używa adresu Tx General Buffer.